Door Marianne Verhoeven
Hoofdredacteur/eigenaar OPZIJ

 

 

Ook dit jaar is het weer Internationale Vrouwendag: 8 maart 2021 staat volledig in het teken van vrouwen. Op 8 maart 1908 vond in New York voor het eerst een door vrouwen georganiseerde staking plaats. Deze vrouwen, die werkzaam waren in de textielindustrie, eisten betere arbeidsomstandigheden onder de ludieke kop ‘Brood en Rozen’. Deze staking was het prille begin van de internationale strijd van vrouwen voor gelijkwaardigheid. In Nederland werd deze dag voor het eerst in 1912 gevierd. Het was een mooi en dapper begin van een traditie, die helaas een beetje doodbloedde.

 

Mede dankzij het opkomen van de tweede feministische golf in de jaren zestig, wordt de Internationale Vrouwendag weer volop gevierd, met bijeenkomsten en conferenties en soms ook demonstraties. Vrouwen uit alle landen, van diverse gezindten en politieke stromingen en kleur nemen eraan deel en in 1978 werd de Internationale Vrouwendag ook door de Verenigde Naties erkend.

Archief

Ook in Nederland wordt die dag volop meegevierd. Hoe? Dat kunnen we mooi terugzien in het archief van OPZIJ, want het is geen toeval dat de opkomst van de tweede feministische golf samenviel met de oprichting van het feministische maandblad OPZIJ. In 2022 is het 50 jaar geleden dat Hedy d’Ancona en Wim Hora Adema deze stoutmoedige stap deden. Wij zijn dan ook al volop bezig met de voorbereidingen voor dit 50-jarige jubileum. Een jubileum dat we groots gaan vieren, want daar is wel reden toe. Er is zo ongelooflijk veel veranderd in die 50 jaar. Er is zoveel bevochten door de generatie vrouwen van de leeftijd van Hedy!

Dankbaarheid

Het is goed om zo’n jubileum – net als Internationale Vrouwendag – met al die generaties vrouwen te vieren. Want hoewel ik ook niet meer tot de jongere generatie behoor: we vergeten weleens om dankbaar te zijn voor de strijd die voor ons is geleverd. Mijn vriendinnen en ik hebben gewoon kunnen studeren wat we wilden, hebben eigenlijk allemaal de banen gevonden waar we onze zinnen op hadden gezet, kregen kinderen en vonden in de regel mannen die samen met ons de taken rondom het runnen van een gezin op zich namen.

Bevoorrecht

Maar tegelijkertijd voel ik me ook schatplichtig. Want we moeten ons wel blijven realiseren dat wij veelal met onze neus in de boter zijn gevallen. Dat je met een universitaire studie (of de mogelijkheid daartoe) heel veel strepen voor hebt. Terwijl we tegelijkertijd hebben moeten constateren dat de emancipatie stokt. Op de arbeidsmarkt blijven de vrouwen achter. En dan hebben we het niet alleen over de boardrooms, maar over alle geledingen. De verschillen die er momenteel nog steeds zijn ten opzichte van mannen zijn enorm groot en onnodig! Er is sprake van een loonkloof, mannen werken meestal fulltime buiten de deur. Vrouwen werken vaker parttime, zorgen voor het huishouden en voor de kinderen en het salaris dat zij verdienen is vaak lager. Hierdoor is het voor sommige vrouwen lastiger om economisch zelfstandig te zijn. Er is geen (gratis) kinderopvang en er zijn nog steeds scholen zonder continurooster. Nederland is het enige land waar op woensdagmiddag de basisscholen gesloten zijn. Zie dan maar eens als vrouw een fulltimebaan te hebben. Het is dan ook nogal arbitrair dat er verwijtend wordt gesproken over het grote aantal vrouwen dat parttime werkt – ja, we weten het: het hoogste percentage van Europa. Maar dat dit het gevolg is van politieke beslissingen die door mánnen zijn genomen, moeten we niet uit het oog verliezen. Daarom is het ook zo belangrijk dat we voldoende (lees: 50%) vrouwen in de politiek, de Tweede Kamer en het kabinet krijgen.

Thema 2021

Het thema van 2021 voor 8 maart is ‘Invloed met impact’. Vrouwen kunnen een sleutelrol spelen en met positiviteit en zusterschap de problemen die op ons bordje liggen te lijf gaan, zoals huiselijk geweld tegen vrouwen en meisjes, te weinig vrouwen in de politiek, een gelijkwaardige positie behalen voor meisjes en vrouwen in onze maatschappij, de waardering voor de diverse culturen die ons land rijk is en ga zo maar door. Laten we niet in problemen en verwijten denken, maar in kansen, uitdagingen en mogelijkheden. We hebben tenslotte het afgelopen jaar, tijdens de lange lockdown, lang niet al onze energie kunnen aanwenden. Tijd voor actie en laten we elke kans pakken om de wereld een beetje mooier te kleuren.

Let goed op elkaar

Daarom vieren we op 8 maart met z’n allen Internationale Vrouwendag en beloven we elkaar dat we een open oog hebben en houden voor alles wat nog niet goed is geregeld en wat we voor komende generaties voor eens en altijd wel in orde willen hebben. Dan kunnen we daarna, op 17 maart in het stemhokje het vakje roodkleuren voor die vrouw waar ieder voor zich het meeste vertrouwen in heeft. Op een mooie 8 maart!